
Şiir:
Sende, ben, kutba giden bir geminin sergüzeştini,
Sende, ben, kumarbaz macerasını keşiflerin,
Sende uzaklığı,
Sende, ben, imkansızlığı seviyorum.
Güneşli bir ormana dalar gibi dalmak gözlerine,
Ve kan ter içinde, aç ve öfkeli,
Ve bir avcı istihasıyla etini dişlemek senin.
Sende, ben, imkansızlığı seviyorum,
Fakat asla ümitsizliği değil...





🖋 Şiir, bir yandan aşkı ve tutkuyu derin bir şekilde işlerken, diğer yandan imkansızlıkla yüzleşmenin gücünü de vurguluyor. Bu, bir insanın karşılaştığı zorluklara rağmen sevgisini, tutkusunu kaybetmemesi gerektiğini anlatıyor.






