Nâzım Hikmet’ten “Hasret” – Zamanı Aşan Özlem

Yüz yıl oldu yüzünü görmeyeli,
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Yüz yıldır bekler beni
bir şehirde bir kadın.
Aynı daldaydık, aynı daldaydık.
Aynı daldan düşüp ayrıldık.
Aramızda yüz yıllık zaman,
yol yüz yıllık.
Yüz yıldır alacakaranlıkta
koşuyorum ardından.




🖋 Nâzım Hikmet bu şiirinde, aşkın sadece bir duygu olmadığını, aynı zamanda bir bekleyiş ve özlem hali olduğunu anlatıyor. Birbirine bağlı iki ruhun, hayatın farklı yönlerine savrulması ve aralarındaki zamanın büyümesi, sevdanın içten gelen çaresizliğini gözler önüne seriyor.






